UNA ORIGINA GUERRIÈRA DISCUTIDA
Christian Andreu.- Del temps que finissiá l’Empèri Roman d’Occident e començava l’Edat Mejana en Euròpa (un concèpte que benlèu solament se poiriá confirmar en la partida mai occidentala del continent), China, que fasiá de sègles qu’èra un Empèri, decidiguèt d’onorar lo grand mèstre bodista zen Buddhabhadra amb lo bastiment d’un dels temples pus celèbres de l’istòria orientala; lo Temple de Shaolin.
Es atal pr’amor que pendent totes los sègles qu’es demorat coma monastèri bodista zen es estat restacat amb los monges guerrièrs shaolin, que practican una varianta d’art marciala nomentada Kung Fu. Mas es atanben un temple restacat amb mai d’una legenda que poguèt pas èsser jamai demostrada istoricament.
Paucs fachs reals pòdon èsser demostrats per l’escòla istoriografica chinesa; que lo mèstre bodista zen indian Buddhabhadra i arribèt en l’an 477 (çò que seriá considerat per mai d’un coma lo segond an de l’Edat Mejana) per i ensenhar aquela religion. La region ont es lo tèmple uèi es la província de Henan e lo quite temple foguèt bastit sus la montanha sagrada taoista de Song (una de las cinc que ne son sagradas per aquela autra religion). Trenta una annadas apuèi, l’emperaire Chiaowen, dels Wei del Nòrd, volguèt mercejar son trabalh per ajudar d’espandir lo bodisme en aquelas tèrras que bastiguèt lo Temple Shaolin.
De discípols guerrièrs
La majoritat dels istorians chineses solament considèran demostrat que dos discípols d’aquel mèstre indian, Sengchou e Huiguan, èran d’expèrts en arts marcialas e amb eles benlèu comencèt la varianta guerrièra del Kung Fu Shaolin. Apuèi, la nèbla de la legenda fa malaisit considerar coma vertadièrs cèrts fachs que, maugrat tot, fòrça personas en China considèran uèi coma realas.
Apuèi lo bastiment del Temple Shaolin se realizèt prèp de la capitala imperiala de Luoyang, fòrça tèxtes de sègles posteriors a l’Edat Mejana an cambiat las epòcas d’atacas e fins de barrament del temple en de victòrias dels guerrièrs shaolin sens cap de pròva reala.
Lo monastèri de Shaolin foguèt atacat e destrusit divèrses còps pendent l’istòria de China. Un dels primièrs viatges ne foguèt quora la revòlta dels turbants roges al sègle XIVen quand un grop de brigands capitèt de l’atacar e expulsar totes los monges.
Es vertat que lo temple foguèt abandonat entre los ans 1351 e 1359 e que los monges volguèron lo defensar, mas cap testimòni escrich poguèt demostrar qu’aquò foguèsse cap victòria e pas una desfacha (coma sembla que foguèt). Solament la legenda populara o volguèt aital. Lo temple de Shaolin foguèt atacat puèi per de rebèls primièr en l’an 1641 e per l’armada del governamentala chinesa en 1647. Benlèu per ansin sus lo temple i aguèt pas jamai cap bandièra chinesa fins l’an 2018.
Uèi lo jorn de milièrs de monges de tota la planeta espandisson la lucha shaolin e tanben la sieuna cultura e filosofia. En 2019 i a pus de 40 seccions dubèrtas en totes los continents. Mas l’origina d’aquela biais de lucha es, maugrat que restacada al Temple originari d’Hunan dempuèi l’an 495 pas cèrta. Desenats d’istorians chineses encara consideran que, se benlèu se formèt en la region e quitament al temple, l’espandiment de desenats de legendas popularas al torn d’aqueles guerrièrs fan èsser tras que prudent sus la formacion e origina d’aquel temple bodista e lors monges (guerrièrs o pas).
