LA GUÈRRA CIVILA BIZANTINA DE 1321
Redaccion.- La guèrra civila bizantina que se desvolopèt entre los ans 1321 e 1328 foguèt pas una guèrra contunha. Mailèu foguèt una sèria de pichonas guèrras que se debanèron dins l’Empèri Bizantin entre l’emperaire Andronic II Paleològ e lo sieu net Andronic III Paleològ. Quan finiguèt, l’empèri èra tras que fatigat de tanta guèrra e l’administracion bizantina se paralizèt. La crisi economica que seguiguèt demorariá encara força annadas.
Miquèl IX Paleològ foguèt lo filh d’Andronic II que debiá èsser emperaire. Foguèt lo paire d’Andronic III e son fraire Manèl. En 1320 un accident provoquèt la mòrt d’aqueste e tanben la mòrt del paire que poguèt pas suportar aquela mòrt. Mas la conducha d’Andronic III e lors collègas en la còrt entraïnèron que l’emperaire volguèsse pas lo nomenar coma eiretièr de l’Empèri Bizantin.
Malgrat aquò, Andronic III aviá fòrça supòrt dins la noblesa imperiala e en 1321 abandonèt Constantinòple e marchèt a Adrianopolis ont comencèt una revòlta contra lo sieu pepin. Lèu una armada marchèt vèrs la capitala imperiala e l’emperaire Andronic II foguèt forçat a reconéisser Andronic III coma co-emperaire. La patz foguèt signada lo 6 de junh de 1321 e Tràcia e Macedònia demorèron contrarotladas directament per Andronic III.
Una patz que durèt gaire
Totun, la patz de 1321 demorariá pas gaire, car en 1322 comencèron a aver mai e mai problèmas entre ambedoas còrts. Un noble de la còrt d’Andronic III, Syrgiannes, fugiguèt a Constantinòple pr’amor que, segon disiá, Andronic III voliá sedusir la sieuna femna. Ailà poguèt convéncer Andronic II que caliá tornar a la guèrra tornarmai. Pasmens, aprés la conquista de plusors vilas per son net, la patz tornèt a èsser signada. Syrgiannes demorèt en una plan malaisida situacion e assajèt de tuar l’emperaire Andronic II. Mas lo complòt foguèt descobèrt e finiguèt la sieuna vida en prison.
En 1325 encara, Andronic III foguèt coronat coma co-emperaire mas la guèrra provoquèt una crisi economica òrra car lo movement contunh de l’armada (amb de paisans) aviá provocat una menor produccion en l’agricultura e lo comèrci internacional demorava arrestat.
Doas annadas pus tard tornèt a esclatar la guèrra, ara als Balcans. Lo rei de Sèrbia Esteban Decanski demorèt al costat d’Andronic II del còp que l’emperaire de Bulgaria se situèt al costat d’Andronic III. En 1328 Macedònia e la vila de Salonica foguèron conquistadas per Andronic III. Alavetz decidiguèt marchar, fin finala, contra Constantinòple.
En mai d’aquel an dintrèt en la capitala imperiala e forcèt, l’emperaire Andronic II a abdicar lo tròn. Lo vielh emperaire moriguèt lèu, en 1332. Andronic III demorariá coma emperaire fins a 1341 e malgrat que suenhèt plan lo govèrn e la còrt a mai de las leis, lo país demorèt pendent decadas en una prigonda crisi economica qu’arrestèt plan las exportacions e entraïnèt una moneda amb un pretz fòrça mai bas qu’en 1328.
