Mediterranèu

L’ORIGINA DELS MEDICI

Francesc Sangar.- La familha Medici foguèt una de las dinastias mai importantas e poderosas d’Euròpa, dempuèi lo sègle XIV fins al XVIII. Los sieus nom e poder, començats amb lo succès dins lo mond de las finanças e la Banca Medici, s’an totjorn mantenguts associats amb la vila italiana de Florença, a la Toscana italiana, sustot pendent la Primièra Renaissença Italiana (1350-1450), mas la siá influéncia foguèt estenduda per tota l’Euròpa Occidentala. Quatre Papas de Roma, doas reinas de França e multiples luòcs de poder demòstran aquela importància. Mas la siá incidéncia se demostrèt tanben dins lo mond de l’art, en venent segurament los mecènas mai grands de l’istòria. Qualques estudis parlan de la possibilitat que los Medici sián estats los promotors de 40% de las òbras d’art conservadas en Itàlia!!!

Giovanni di Bicci de Medici aguèt una origina paura e umbla.

Mas quinas èran las originas d’aquela famosa familha? L’origina del nom de familha es desconeguda, e mai se es possible que qualqu’un de lors ancessors foguèsse mètge. Abitualament los istorians an considerat l’inici de la dinastia amb Giovanni di Bicci de Medici, e mai se anteriorament, un cosin sieu, Salvestro di Medici, foguèt lo primièr membre de la familha qu’ocupèt lo poder politic a Florença.

L’an 1378 comencèt una revòlta dins la vila, la “Revòlta dels Ciampi”, protagonizada per las classas mièjas e bassas, amb la protèsta per la supression de qualqu’unas leis municipalas que protegissián justament aquelas classas, en un afrontament entre los pichons artesans del sector textil contra las grandas entrepresas textilas de Florença e la siá region. Salvestro di Medici dirigiguèt aquela revòlta qu’atenguèt los sieus objectius e governèt pendent de meses la vila amb d’autres caps de la revòlta. La paur de las classas mièjas a una revòlta mai prigonda que provoquèsse una situacion de perilh als privilègis del sieu estament, obliguèt a contrarotlar la situacion. E Salvestro foguèt obligat a abandonar lo poder e la vila, e mai se ans après poguèt tornar a Florença, ont moriguèt l’an 1388.

Mas tornam al considerat coma fondator de la dinastia, Giovanni di Bicci de Medici. D’origina paura e umbla, vegèt los cambiaments socials e economics de l’Euròpa d’aquela epòca, a mitat del sègle XIV, e decidiguèt de fondar la Banca Medici, coma un espleche financièr fòrça utís en un moment que las vilas del nòrd de la Peninsula Italiana començavan un important desvolopament economic amb de nòvas rotas comercialas per Euròpa e la mar Mediterranèa. Pel sieu succès economic e per las siás originas qu’èran pas nòblas, foguèron rebutats inicialament los Medici per las classas nautas de Florença.

Una ajuda al papat

Demostrèt pas tròp d’interès pels afars politics, a l’excepcion de se podián afectar lo sieu negòci financièr. Per aquel motiu, e davant l’imminent retorn del Papa a Roma (après decènnis en residint a la vila d’Avinhon) e al mièg de la lucha provocada pel Cisma d’Occident, quand la Glèisa Catolica aguèt divèrses Papas en una lucha per èsser considerats legitimes cadun d’eles, Giovanni decidiguèt d’apostar (e ajudar economicament) un ambiciós candidat, Baltassare Cossa, qui venguèt fin finala Papa, amb lo nom de Joan XXIII l’an 1410.

Los Medici foguèron una de las dinastias mai importantas de l’Euròpa medievala.

E l’ajuda foguèt premiada. Lo nòu Papa de Roma escolhiguèt la Banca Medici, coma lo banc de la Glèisa Catolica. E e mai se Joan XXIII foguèt obligat a renonciar l’an 1415, en resolvent d’aquela manièra lo Cisma d’Occident amb l’eleccion d’un unic Papa per tota la Glèisa Catolica, los Papas posteriors mantenguèron aquel privilègi de la Banca Medici, qu’aumentèt considerablament lors beneficis.

Mas Giovanni comencèt tanben l’objectiu de promòure d’artistas coma espleche de prestigi per la familha Medici. Masaccio, un dels primièrs creadors de la Renaissença italiana amb la pintura del “Quatrocento”, foguèt un dels beneficiaris d’aquela politica de defensa dels nòus artistas. E tamben paguèt la reconstruccion de la Basilica de Sant Laurènç de Florença, en elevant las envejas e l’ira dels nòbles de la vila.

Giovanni moriguèt l’an 1420; segon plusors versions victima d’un empoisonament. Mas atenguèt de transmetre als sieus filhs Cossimo e Lorenzo, aquela vision de futur e l’importància d’averlo poder de la Banca Medici coma espleche de poder politic e economic, e la promocion de l’art coma espleche de prestigi social. Aquela idèa foguèt mantenguda per las seguentas generacions de la dinastia Medici.