DE MONGES EMINENTS

Redaccion.- La Memòria dels Monges Eminents (Gaoseng Zhuan) es una òbra capitala de la China dels Liang del sègle VIen. Foguèt escricha per Hui Jiao d’aperaquí l’an 530 e mantuns cercaires considèran qu’es benlèu l’òbra mai importanta de la literatura bodista de l’epòca. Escricha el Temple de Jiaxiang, en las montanhas Kuaiji, en Zhejiang, es estada classada uèi lo jorn coma una òbra clau tre l’arribada del bodisme a China e la dinastia Liang (que sonque demorèt tre las annadas 502 e 557).

Per ansin, la Memòria dels Monges Eminents vòl aufrir una vision pus ampla de l’òbra de mai de 250 monges famoses mas pas eminents coma son contemporanèu lo monge Baochang. Son una amassada de 14 ròtles manuscriches que descrivon la biografia de 257 monges segon 10 categorias: arreviradors, mèstres de la sapiéncia, monges miracloses, meditaires, d’expèrts en vinaya, los qu’abandonan son cors, de cantaires de tèxtes e los qu’arribèron a l’erositat.

Lo monge pus conegut

Aquel libre volguèt èsser un complement o benlèu un contrast a divèrsas òbras d’aquela epòca escrichas sus la biografia de Baochang, lo monge escrivan pus famós e eminent de son epòca. Totun, sa reputacion sonque li arribèt fòrça tard, prèp de la mòrt, e aquò apuèi menar una vida tras que dura coma paisan.

D’efièch, Baochang nasquèt dins una familha plan paubra en Wu. Trabalhèt dur pendent d’annadas coma paisan mas, fin finala, calguèt daissar la tèrra pairala e cercar un autre trabalh per sauvar la familha. Aital poguèt trabalhar pendent d’annadas coma escrivan fins qu’en 483 arribèt a conéisser lo predicator bodista Sengyou e lo seguiguèt.

Quan arribèt a l’èst foguèt nomentat coma nòu cap del monastèri de Xin’an en l’an 505 pel quite emperaire Wu de la dinastia Lang. Cinc ans aprés tombèt malaut e foguèt prèp de la mòrt. Pr’aquò diguèt publicament que se podiá se sauvar demorariá tota la sieuna vida en tot cercar d’escriches bodistes per los amassar.

En l’an 510 daissèt lo monastèri de Xin’an e marchèt vèrs Guanzhou, ont demorèt pendent 4 ans. Pendent tot aquel temps amassèt tota l’informacion que poguèt sus de biografias dels predicators e mèstres mai coneguts en China fins alavetz e n’escriguèt lors vidas.

En 514 tornèt a la capital e l’emperaire Wu, apuèi conéisser tot çò qu’aviá fach, li demanèt d’escriure un catalòg oficial de tèxtes bodistas per la Librariá Imperiala dels Liang. Solament son mèstre Sengyou aviá fach una òbra coma aquela. Cal pas dire que Baochang i trabalhèt pendent tota la rèsta de la sieuna vida. La data de sa mòrt foguèt en l’an 518. E l’òbra de Hui Jiao sus de monges eminents ne volguèt èsser un complement 12 ans aprés.