SHAMBALA, LO REIALME PERDUT
Es pas sciéncia mas es una tradicion interessanta. Lo bodisme tantric tibetan parla d’un país amagat entre las montanhas qu’es estat jamai trobat per degun. Ancians documents parlan d’un reialme plaçat al nòrd-èst de Tibet apelat Shambala. Al sieu torn i an nautas montanhas totjorn nevadas e cap camin. Los exploradors fa sègles que cercan de lo trobar. Encara uèi.
A Shambala las personas vivon fins a 100 ans e las malautiás son desconegudas. I a pas fam ne crim ne paubresa. Lo país a forma de lotò: lo centre amb 8 regions en forma de petal desseparadas per de rius e vals prigondas. Al centre lo capluòc, Kalap, ont lo rei a son palais bastit amb de joièls e diamants. Lo sieu reflèx balha lutz pendent la nuèch.
Los abitants de Shambala an la fòrça de dos elefants, totjorn son joves a an clarividéncia e telepatia. Mercès al Kalachawa fòrça d’eles arriban pendent la pròpria vida a l’esclairatge esperital. Perqué Pr’amor qu’es aquí ont la doctrina del vajrayana – escòla de bodisme tantric al Tibet e Mongolia – es melhor ensenhada. Dison los escriches que lo primièr rei de Shambala recebèt los ensenhaments directament de Buda. E al sud de son palais bastiguèt un polit mond tridimensional.
Legendas tibetanas de la fin del temps
Lo reialme mitic de Shambala es clau en las legendas tibetanas de la fin del mond. Aquí i aurà la luta finala de las armadas de la religion e de l’ateïsme. Aquò serà en 300 ans , quand lo conflicte entre la fe e l’ignorància serà mai naut. Fe e coneissença lutaràn contra las armadas de l’ignorància. Farà fred a la planeta mas las passions umanas seràn grandas e la guèrra provocarà la fin del mond.
Uèi fòrça tibetans veson en la conquista chinesa, la persecucion religiosa, la destruccion, la fam e la mòrt los senhals d’aquesta fin. “Cresèm qu’aquesta epòca ja es començada – çò diguèt Jigme Norbu, fraire del Dalai Lama -. Arribarà un temps que los òmes lutaràn e s’auciràn tanben a Shambala. I aurà pas mai patz, ne amor e solament òdi e guèrra. Lhasa serà negada per las aigas e la gent i arribarà amb de barcas de pèls de iac”.
Segon los tibetans bodistas Shambala serà, totjorn, lo solet luòc ont seran conservats los principis de Buda. E i aurà pas patz fins que la corrupcion mondiala i arribarà. Alavetz lo rei-dieu cridarà la sieuna armada en defòra las muralhas de la vila per lutar contra los demònis e aital o farà.
Començarà puèi una edat d’Aur que demorarà 1000 ans fins la fin del mond. Maugrat que son estats escrichs fòrça libres sus cossí arribar a Shambala, encara uèi cap persona l’a pogut trobar. Tanben dison que Tsong Khepa – lo grand lama reformista que visquèt pendent lo sègle XIV la visitèt. Mas cap persona viva i es arribada pendent l’epòca modèrna.
Fòrça tibetans encara creson uèi lo jorn que Shambala es un luòc geografic real mas que solament s’i pòt arribar a travèrs d’un viatge mental vèrs la perfeccion e la coneissença umana. D’autres afirman qu’es una imatge mistica, una representacion de Nirvana.
Maugrat aquò, Shambala es çò que volem trobar los occidentals quand anem a Tibet: es la responsa al mite que n’avèm format. Per los tibetans es solament un ideal sus cossí auriá d’èsser lo mond: un luòc de beutat e bonur e tanben un rai d’espèr en aquesta epòca nòstra
La Redaccion
