PRINCE DE JAPON
La figura istorica del prince japonés Shotoku (575-622) es encara uèi polemica. Una minoritat d’istorians creson pas que la siá existència foguèsse vertadièra. E tot pr’amor del culte que, de generacions posterioras faguèron de la siá òbra, per rapòrt al bodisme. Totun, la documentacion de l’epòca e l’arqueologia fa temps que demostrèron que foguèt real e que, a mai d’aquò, foguèt un dels personatges istorics pus importants del Japon medieval.
Lo prince Shotoku tanben es conegut coma prince Umaiado o prince Kamitsumia segon la fònt escricha. Visquèt lo conegut periòde Asuka de Japon e trabalhèt al servici de l’emperairitz Suiko. D’efièch, foguèt filh de l’emperaire Iomei e la princesa Anohobe, del clan dels Soga. A mai d’èsser restacat a de fachs militars importants coma la victòria definitiva sul clan dels Mononobe, tanben es celèbre pr’amor d’aver menat lo bodisme a Japon.
De fònts literàries, religioses e istoricas japoneses coma lo Nihon Shoki ne serián la siá òbra, dont d’autras. A mai, foguèt una figura extraordinària de la siá epòca car poguèt, fin finala, centralitzar lo govèrn imperial japonés e escriure la primièra constitucion (de ls 17 articles) o amassada de leis oficialas. Pr’amor d’aquò tanben es considerat encara uèi coma lo primièr escrivan d’un text legislatiu en japonés.
Al servici de l’emperatritz
Lo prince Shotoku dintrèt al servici de l’emperairitz Suiko en l’an 593 coma regent e lèu comencèt a cambiar lo foncionament del govèrn imperial japonés per li balhar una màger modernitat. Coma bodista, a mai, escriguèt los Comentaris dels Tres Sutas (615), considerat uèi lo primièr tèxt japonès (de ficcion o pas). Amb lo temps, aprés la siá mòrt, divèrsas generacions de japoneses comencèron a li aufrir culte. E ne foguèron fargadas plusors legendas.
Cossí que siá, lo prince Shotoku comencèt un gigantàs projècte a nivèl nacional per espandir e ensenhar la filosofia budista al pòble japonés. Segon maitas fònts, ordonèt la bastida del temple de Shitenno-ji, en la província de Settsu (uèi Osaka) aprés ganhar al camp batalhièr sul clan dels Mononobe. L’arqueologia e divèrsas cronicas confirmèron qu’ailà aguèt Shotoku lo sieu palais fins a la fin de la siá vida.
E malgrat que l’istòria demorèt desenats d’annadas abans de poder demostrar que foguèt pas cap legenda, cal remembrar que, sovent, de legendas e de fachs istorics, se son barrejats a travèrs d’un sens fin de generacions umanas. E pr’açò lo trabalh dur de l’istorian a l’ora de confirmar (o pas) aquelas legendas, nascudas, fa ara mai de quinze sègles. Car, e aquò cal pas o desbrembar, una legenda, sovent, a dins quicòm de real. E aquò es çò que se passèt amb lo prince Shotoku de Japon.
