LA CRONICA DELS REIALME DELS GÒTS
CAM.- Malgrat que i aguèt maitas cronicas anterioras, la Cronica del Reialme dels Gòts (Chronica regni Gothorum), escricha per Erik Olofsson aperaquí 1477 poiriá èsser considerada coma la primièra cronica que descriguèt (o assajèt de far) l’istòria de Suècia dempuèi l’epòca de Crist fins a aquela annada. L’autor es pr’açò considerat, encara uèi, coma lo paire de l’istoriografia suedesa. Cossí que siá, es una de las fònt istoriograficas pus importantas d’aquel estat europèu per rapòrt a l’epòca medievala.
La biografia d’Olofsson (Ericus Olai en latin) es encara uèi plena de mistèri. Es pas conegut lo luòc nimai l’an de naissença de l’autor. Segon semblariá, Olofsson aguèt pas una origina nòbla. En 1447 èra en tot estudiar teologia a l’Universitat de Rostock e divèrsas annadas puèi ja podiá ensenhar aquela matèria. En 1475 encara foguèt nomenat Mèstre de Teologia a l’Universitat de Siena. Los darrièrs ans de la siá vida ensenhèt teologia a l’Universitat d’Uppsala (moriguèt en 1486).
Erik Olofsson escriguèt plan : d’òbras istoricas coma la Cronica del Reialme dels Gòts, de poesia liturgica, e de Comentaris sus la Bíblia, mai que mai sul Nòu Testament. La siá posicion coma teològ foguèt, pasmens, brica originala, car es considerat coma un afogat mai de Sant Tomàs d’Aquin e fòrça conservador.
La primièra istòria nacionala suedesa
Sens dire se la Cronica del Reialme dels Gòts foguèt o pas ordenada pel rei Karl Knutsson (un prètzfach qu’encara uèi provòca una granda discussion demest los cercaires), Olofsson volguèt reviscolar la nacion suedesa dins l’Union Escandinava en tot criticar la monarquia estrangièra (danesa) qu’alavetz i aviá a Suècia. Per ansin, descriguèt plan l’epòca anteriora dels gòts mas tanben dels sègles XIII, XIV e XV, qu’es encara uèi una fònt de granda importància demest los istorians suedeses medievalistas.
Per Olofsson los reis devián totjorn conéisser que la Glèisa èra independenta del poder reial. La demanda d’una corona pròpria pels suedeses, doncas, aviá tot la legitimitat, car l’istòria pròpria d’aquesta nacion èra tras que longa e arribava als primièrs gòts (e pr’açò la Cronica). E foguèt socialament plan importanta pendent la siá epòca per rapòrt als evenements nacionals suedeses de la fin del sègle XV e lo sègle XVI.
La Cronica d’Olofsson foguèt pas publicada fins a l’an 1615. Uèi ne demòran tres còpias a Uppsala e Estocòlme. La siá importància coma fònt medievala a l’ora d’escriure cossí foguèt l’istòria d’aquel reialme es encara uèi granda: lo detalh de la revòlta d’Engelbrekt e la lucha demest los reis escandinaus e la Glèisa d’Uppsala ne son, benlèu, demest los pus importants (e possible causa de l’escritura de la Cronica). Pr’açò es basic pels cercaires de l’edat medievala europèa, pas sonque suedesa, lo conéisser. L’originalitat de la Cronica e d’Olaffson a l’ora de l’escriure son encara uèi un prètzfach que cal pas dublidar.
