LA CONQUISTA DEL PAÍS DELS MIAO
Christian Andreu.– L’istòria de l’Empèri Chinés atanben foguèt una istòria de guèrras, conquistas crudèlas e masèls. Aital se passèt amb plusors grops indigènas que demoravan – e que demoran encara uèi – al sud de China. Uèi la RepUblica de China a mai de 55 grops etnics reconeguts e, de còps, lor istòria es una istòria de fuòc, sang e mòrt.
Un dels piègers episòdis que demorèt l’espandiment chinés pel sud d’aquel estat se debanèt pendent la fin dels sègles XIVen e tot lo sègle XVen, quora de milièrs de colons han chineses mas atanben de iogors musulmans arribèron a Hunan, territòri tradicional dels indigènas Miao. desparièrs problèmas entre los nòus arribats e los miao provoquèron pendent las annadas 1370 mai d’una revòlta generala dels indigènas que solament finiguèt apuèi la mòrt de milièrs de miao e la tortura e venda d’autres milièrs mai per l’armada chinesa imperiala.
Cinquanta annadas apuèi, los problèmas contunhavan pr’amor qu’en 1449 los miao tornèron se revoltar e calguèt l’enviament d’una nòva armada imperiala chinesa dirigida pel general Wang Ji per finir aquela revòlta. Maugrat aquò, la guèrra s’espandiguèt e la revòlta miao contunhèt fins Huguang e Guizhou. aquesta darrièra vila foguèt pilhada e raubada per una armada chinesa en 1459 e encara en 1460 e totes lors abitants foguèron venduts coma d’esclaus.
De revòltas contunhas
En 1464 los miao, amb l’ajuda dels yao, tornèron se revoltar. Aquel còp, la revòlta arribèt fins a Guang Xi, Hunan, Guizhou, Jiangui e Guangdong. En 1466 arribèt una armada chinesa del Ming amb de cavalariá mongòla e pus de 30.000 soldats. Lo masèl foguèt estonant e demorèt d’annadas. Mas los Ming chineses poguèren pas finir la revòlta fins l’an 1475.
Apuèi una garnison de 2000 chineses foguèt enviada a l’airal, que tuèt mai de 40.000 miao. Fins l’an 1500 los miao se revoltèron cada an per ganhar l’independéncia. Un mur per los desseparar foguèt bastit (prèp de 150 quilomètres de longor). Mas un dels pus òrres episòdis arribèt alavetz: de milièrs de joves miao foguèron castrats e 330 d’aqueles moriguèron. Los autres foguèron venduts coma d’esclaus sexuals.
L’etnia miao contunhèt se revoltar contra los chineses al long dels sègles XVIen, XVIIen, XVIIIen e XIXen. Solament lo fuòc e la mòrt poguèt los arrestar d’aténher son sòmi: èsser una nacion independenta qu’a res a veire amb China. Uèi son un dels 55 grops indigènas reconeguts per aquel estat pr’amor que jamai reüssiguèron.
