DE DATAS E DE POSTURAS SEXUALAS
Francesc Sangar.- Cossí avèm comentat en d’articles anteriors, la Glèisa catolica preteniá regular la vida sexuala dels cresents. E entre los aspèctes que volián controtlar i aviá de datas quand los fisèles podián manténer de relacions sexualas e de posturas utilizadas pels cobles.
Lo calendari se basava en de datas soslinhadas de fèstas liturgicas annalas e setmanièras. Pendent la setmana demoravan enebidas las relacions sexualas entre dijòus e dimenge, per respectar la Passion e Resurreccion de Crist. Egalament, èran limitadas a las oras diürnas. En lo calendari annal, demoravan tanben enebidas las relacions pendent la Quaresma e las setmanas anterioras al Nadal e las setmanas posterioras a la Setmana Santa fins a la fèsta de la Pentacosta. Fin finala, èran tanben enebidas las relacions sexualas en datas soslinhadas de celebracions de vidas de sants o qualques datas liturgicas concrètas. Las datas de proïbicion èran las meteissas que quand èra tanben enebit batalhar.
Las posturas de l’acte sexual èran tanben reguladas per las nòrmas de la Glèisa, e l’unica postura admesa pel clergat èra la nomenada del “missionièr” (e mai se la denominacion proven del sègle XVIII) perque èra la posicion qu’atenhiá melhor la fecundacion, e perque amb l’idèa de marginalizacion de la femna que defendiá, aquela postura mostrava una cèrta “submission” de la femna respècte de l‘òme. E desbrembam pas que l’exclusiva foncion del sèxe per la Glèisa èra la procreacion. Totas las autras posturas èran pas consideradas naturalas, e doncas pecadoras. Qualques estudioses medievals asseguravan qu’aquelas practicas podián provocar la naissença de filhs amb deficiéncias fisicas e mentalas, sens cap de fondament scientific.
En seguint los meteisses esquèmas, la masturbacion masculina èra enebida e condemnada per la pèrda de semen, e amb lo supòrt de l’istòria d’Onan al libre biblic del Genèsi, del temps que la masturbacion femenina èra pas comentada. Benlèu pel misoginisme abitual, o benlèu perque se perdiá pas de semen.
Naturalament, demoravan totalament enebit lo sèxe oral e lo sèxe anal, perque provocavan lo malbarat del semen, e empedissián la procreacion. Quitament, qualques avesques defendián que la femna li caliá pas permetre jamai aquelas relacions, ni amb lo sieu pròpri marit, e èra defenduda l’anullacion del matrimòni se lo marit exigissiá aquelas practicas. Aquela demanda a las femnas maridadas provocava que fòrça òmes, benlèu per curiositat o perque avián ja practicadas aquelas posturas e volián repetir, cerquèsson los servicis de qualque prostituida per practicar aquelas posicions.
Mantunas posicions
Mas èran conegudas (e segurament practicadas) fòrça autras posturas e posicions, fòrça d’elas conegudas mejançant qualques tèxtes que provenián de las culturas orientalas, fòrça mai dobèrtas a tractar aquel tèma dins del matrimòni, coma per exemple la postura que los amants èran depès o si la penetracion vaginal se produsissiá per darrièr, perque la Glèisa defendiá qu’aquelas practicas copiavan la conducha dels animals e rebaissavan la dignitat de l’èsser uman al nivèl dels “èssers inferiors de la Creacion”. Fòrça mal considerada èra tanben la postura que la femna se metiá sus l’òme, perque alebava la situacion tradicionala entre l’òme e la femna, e mai se qualque avesque defendiá excepcionalament aquela posicion se l’òme possedissiá un pes excessiu.
En un article anterior, aviam parlat del libre catalan “Speculum al foder” de fins del sègle XIV, en qué èran descrichas amb paraulas fòrça graficas tanben vint-e-quatre posturas, amb los sieus avantatjes e lors defèctes, en basant la siá defensa en l’obtencion del maximal plaser possible o lo desir (o pas) d’aténher la fecundacion. Primièrament, èran descrichas las posturas basicas e posteriorament las desparièras variantas que se podián practicar.
Las posturas per far l’acte sexual èran agropadas en divèrses grops segon la posicion qu’adoptavan los amants, e sustot la posicion reservada per la femna. Podián èsser estenduts, depès, amb la femna amb las cambas auçadas… Tota una descripcion que quand èra escotada, provocava benlèu mai vergonha en d’epòcas posterioras.
Qualqu’uns dels defèctes se basavan en posterioras malautiás que podián patir los amants en qualques parts del còrs, e en en tot parlar dels òmes, del sieu membre.
Mas lo clergat manteniá una posicion estranhament ipocrita respècti d’aqueles tèmas. En qualques manuscrits escriches en los meteisses monastèris, trobam d’imatges pro evidentas de posturas sexualas, e en qualques clastres de gléisas podèm tanben trobar de scènas amb cobles en realizant l’acte sexual. Per aquelas personas que cregan encara en una Edat Mejana escura, pòt venir fòrça impressionant veire aquelas images.
E podèm pas desbrembar qu’aquelas proïbicions constantas provoquèron pendent sègles una manca de coneissenças en la sexualitat umana, qu’atenguèt pendent sègles (en qualques cases fins al sègle XX). Fòrça fisèles pensèsson qu’existissiá solament una unica postura per far l’acte sexual.
