100 000 MERCÉS (o 45 000 )
Cent mil còps mercés plan a totes vosautres pel vòstre supòrt. Sens aquò la revista d’istòria medievala en occitan Medievalòc poiriá pas existir. Nimai contunhar. Pr’aquò lo títol d’aqueste article, pr’amor qu’uèi avèm escrich tanben per vosautres l’article numero 185 e avèm ja confirmat mai de 100 000 visitas fachas per mai de 45 000 legeires e, per ansin, volèm vos donar fins a 100 000 còps mercés. E mercés plan. De còr.
Totun, que tanben poiriam vos donar 45.000 còps mercés pr’amor que son estats 45 000 los usatgièrs que visitèron Medievalòc dempuèi la sieuna naissença ara fa doas annadas, en 2018 (d’efièch comencèt oficialament en genièr de 2019). O tanplan 26 000 còps pus mercés pr’amor qu’es lo nombre de paginas visitadas dins la revista. E tot aquò son de chifras que consideram bonas e qu’avèm volgut donar a conéisser. A mai, lo succès de la revista foguèt plan bon, fins al ponch que d’autras revistes en papièr, coma la revista d’istòria medievala en catalan Món Medieval, a ja una seccion permanenta amb d’articles escrichs en occitan, un fach que jamai abans se passèt uèi lo jorn.
Prèp de 200 articles
Uèi divendres sortirà l’article que fa 185. Un autre article d’una lista qu’a coma article pus visitat “L’atge d’aur d’Occitània” d’Antòni Walker, amb prèp de 800 visitas. Apuèi ven l’article “Trobador de fin amor” , de Christian Andreu (tanben prèp de 800 visitas), o encara los articles “La Granda Revòlta sociala de 1358” de Francesc sangar ( prèp de 200 visitas) o “L’arribada dels bulgars dins l’istòria balcanica” de Michal Čukan, tanben amb prèp de 200 visitas . Ambedós articles pòdon nos donar una idèa del vejaire mondial qu’encara a la lenga occitana uèi lo jorn.
Los legeires de Medievalòc pòdon tanben èsser classats segon los païses e tanben segon las regions. Un 31% dels legeires son dels Païses Catalans e un 28% d’Occitània tota. Apuèi venon de legeires (benlèu atanben occitans) que demoran als Estats Units (33,3%) e los que legisson Medievalòc a l’estat italian (aquí cal inclure de segur las Valadas Occitanas), amb un 2%.
Dins Occitània tota, los legeires tanben an de diferéncias segon la region. Per ansin, fins un 46% son de la nòva region d’Occitània. Totun, fins un 15% dels legeires de la revista se tròban en París e la region d’Illa de França. Apuèi venon gascons e lemosins de Nòva Aquitània, amb un autre 15%, los auvernhats, amb un 9%, e los provençals amb un 7%. Un fach curiós son los nòstres amics bretons, que mòstran un interès grand per la nòstra lenga e cultura a travèrs d’un 1,5% dels legeires jornalièrs de Medievalòc.
Uèi l’article es sonque per vos mercejar totes los legeires e confirmar que i aurà mai articles sus politica, istòria, societat, e abitudas medievalas e d’òmes e femnas que demorèron a l’edat medievala a Occitània, Catalonha, la Mediterranèa, Euròpa e la Planeta tota encara pendent fòrça temps.
Amb aquò volèm soslinhar que lo solet supòrt qu’avèm recebut es dels legeires e los benevòls pr’amor que Medievalòc recebèt pas jamai cap de subvencion de cap organisme politic, ne occitan nimai catalan. I a actualament d’articles sus la societat medievala mondiala, la principalas guèrras de l’epòca, sus qualqu’unes del mai celèbres trobadors, los principals episòdis medievals d’Africa, Asia o America mas tanben e pas sonque d’Euròpa, car cal aver un vejaire mai universal sus l’edat medievala en mai de diferentas biografias sus d’òmes e femnas occitans, catalans, europèus e mondials. E n’i aurà encara mai, amb la vòstra ajuda e lo vòstre supòrt. E desbrembatz pas d’escriure d’articles per la soleta revista d’istòria medievala en lenga d’òc, la lenga nòstra, pr’amor que los benevòls son estats totjorn planvenguts. Cent mil mercés doncas (o 45 000 ) !
La còla de Medievalòc
