LO PRIMIÈR SENHOR DE FLORENÇA
Francesc Sangar.- Cossimo di Giovanni di Medici (1389-1464), filh de Giovanni di Medici, atenguèt realizar plenament los sòns del sieu paire, e dempuèi Florença convertiguèt la siá familha en la protagonista de la politica e l’economia italianas de la Primièra Renaissença, mejançant l’espandiment del sieu negòci bancari, una evidenta pròva de l’inici de la decadéncia de la noblesa e del poder de la borgesiá mercantila. Del sieu paire eretèt, amb son fraire Lorenzo, la Banca Medici, convertida en lo “banc de la Glèisa Catolica”, de fòrça bonas influéncias politicas e economicas e un patrimòni de dos cents mil florins d’aur. Tota una fortuna en aquela epòca!!!
Mas coma son paire, aguèt fòrça enemics, de la vièlha noblesa, qu’ensagèron empedir aquel ascens de la siá dinastia. Per assegurar lors tòcas, se maridèt amb Contessina Bardi, qu’aperteniá a una familha de la nauta societat de Florença. Mas lo sieu afrontament amb las ancianas estructuras aristocraticas de poder de la vila, sustot amb las dinastias dels Albizzi e dels Strozzi, acabèt amb una acusacion de corrupcion organizada per Rinaldo degli Albizzi.
Cossimo foguèt empresonat e obligat a l’exili pendent dètz ans, del temps que lo patrimòni dels Medici èra confiscat. A Venècia, atenguèt l’ajuda del Sant Paire Eugeni IV (per las bonas relacions economicas amb lo clergat), e la siá condemna foguèt anullada solament un an après e tornèt a Florença, amb lo supòrt de la majoritat dels florentins. Foguèt nomenat “gonfaloniere” e dempuèi d’aquela posicion politica, convertiguèt la siá familha en la directora de la politica de la vila e de tot lo nòrd de la Peninsula Italiana.
De cambiaments a la Republica de Florença
Al domeni politic comencèt la substitucion dels ancians organs politics de la Republica Florentina per d’autres nòus, d’ont èran membres personalitats florentinas aliadas dels Medici, coma lo “Conselh dels Cent” l’an 1458, una sòrta de senat republican. Amb aquela politica, Cossimo mostrava una imatge de submission a las institucions politicas florentinas, qu’èran vertadièrament contrarotladas indirèctament per la siá familha, sens desvolopar de manièra evidenta fòrça foncions politicas oficialas.
Per favorir l’activitat economica, necessària pel desvolopament dels negòcis, atenguèt d’establir de bonas relacions de patz amb los estats vesins, sustot amb lo Ducat de Milan. Amb l’ajuda de Venècia, e après d’una guèrra contra lo Ducat milanés l’an 1440, Florença expulsèt del poder a Milan a la familha Visconti e ajudèt la dinastia dels Sforza a ocupar lo govèrn de la capitala lombarda, en bescambi de la patz entre ambedoas vilas.
Mas Cossimo es remembrat tanben coma lo grand mecènas de Florença, en mantenent l’idèa del sieu paire Giovanni, que lo patrocini de l’art e de la cultura èran un simbòl de poder e prestigi economic. Cossimo defendèt aquela politica culturala, en defendent qu’aquela inversion èra per la vila, e aquel principi creava una bona imatge davant los florentins.
Cossimo apiegèt Brunelleschi per qué acabèsse la copòla del “Domo” de Florença, tota una avançada arquitectonica de l’epòca pr’amor que cap arquitècte prepausava un projècte factible pel pes del bastiment, e uèi es lo simbòl de la vila!!!!
La reconstruccion del Palai Medici Ricardi per Michelozzo, que venguèt la sedença abituala de la dinastia, o los melhoraments del Convent de Sant Marc o la Basilica de Sant Laurenç recebèron tanben lo sieu supòrt economic. E los sieus bastiments facilitavan trabalh a las classas pauras, que defendián la gestion de Cossimo.
Los artistas Fra Angelico o Donatello foguèron ajudats en la siá produccion per Cossimo. Donatello, refusat per las siás esculturas (amb fòrça insinuacions eroticas), atenguèt desvolopar la siá òbra artistica a la Florença de Cossimo.
E la quantitat de bibliotècas fondadas o conservadas per Cossimo, coma la Bibliotèca Medicea Laurenziana, elevèron l’activitat intellectuala de la vila, en venent l’embrion cultural de la Renaissença italiana.
La prematura mòrt del sieu filh Giovanni e la fragila salut del sieu autre filh Piero, inquietavan Cossimo pel futur dels Medici, mas lo sieu net Lorenzo lo Magnific vendriá un digne eretièr del sieu legat fòrça ans après).
Cossimo “lo Vièlh” moriguèt l’an 1464, en atenhent las sieunas tòcas. Lo patrimòni de la familha superava los quatre cents mil florins d’aur, e la Banca Medici dispausava de sedenças a las principalas vilas europèas occidentalas. Lo sieu prestigi a tota Euròpa èra enòrme, e la vila de Florença nomenèt Cossimo “Paire de la Pàtria”. Foguèt de segur lo “primièr senhor de Florença”.
