L’EROTIC ART ROMANIC

Francesc Sangar.- A l‘Edat Medievala la doctrina crestiana contrarotlava l’art, e es estonant trobar en qualques monastèris e glèisas de capitèls romanics amb d‘scènas d’un evident contengut erotic e sexual. Es lo nomentat “Art Romanic Erotic”,  ont podèm espepissar d‘scènas d’òmes amb de penis enòrmes, en qualqu‘unas escasenças en practicant l’onanisme, de femnas en ensenhant lors genitals, de cobles umans e animals (fòrça monards) pendent l’acte sexual…

Aqueles capitèls patisson un nivèl de deteriorament fòrça important per lor edat mas tanben pr’amor qu‘an patit d’agressions e foguèron aprés amagats de la vision del public. En fòrça escasenças èra estada negada lor existéncias. Èran sovent plaçats defòra de l’interior de la glèisa, en las parets exterioras, als clastres dels monastèris… Mas cossí poguèt aparéisser un art d’aquelas caracteristicas dins de bastissas consacradas a la religiositat?

Una màger libertat

Devèm pensar qu’a l’Edat Medievala, existissián encara reminiscéncias de l’ancian art grèc e roman, ont l’expression de la sexualitat (sustot los còrsses despolhats) èra normala e constanta. Lo puritanisme extrèm arribèt sustot amb la propagacion de la Còntrareforma dempuèi lo sègle XVIen. E lo mond medieval gaudissiá segurament d’una màger permissibilitat de l’expression de la sexualitat amb tòcas educativas.

La nauta mortalitat medievala provocava un besonh de procreacion fòrça exigent per aténher la subrevivença de las comunitats umanas. Benlèu aquela difusion d’imatges sexualas remembrava als parroquians (maridats) lo comandament biblic del Genèsi qu’exigissiá la maximala descendéncia possibla. Aquela teoria se jonhariá amb la preséncia tanben de capitèls que mòstran de naissenças o de maires amb mainats fòrça pichons.

Mas en un sens totalament opausat, benlèu aqueles capitèls remembravan que lo sèxe èra pecat, e mostrava totas aquelas practicas sexualas enebidas per la morala crestiana. En qualques capitèls podèm veire d’òmes e de femnas que patisson de dolors pr’amor de nhacadas en lors genitals per de sèrps, l’animal que representava tradicionalament lo demòni.

D’autres istorians simplifican mai encara la tòca d’aquelas esculturas eroticas, e pensan simplament que los capitèls representavan tanben d‘imatges de la vida vidanta de las personas. Las esculturas romanicas volián mostrar tot l’imaginari del mond dels sègles XIen e XIIen. Per exemple, podèm veire d’imatges del trabalh agrari o de la vida monastica. En considerant la sexualitat coma una autra activitat umana, perqué representar pas aqueles actes sexuals dins de bastissas?

E una opinion mai posteriora defensa que lo Catolicisme defendiá la sexualitat (pòrta de la procreacion) coma oposicion a divèrsas eretgias medievalas que defendián la castetat totala. En acceptant aquela proïbicion eretica de manièra generalisada, l’Umanitat se seriá extinguida e alebariá lo principi biblic de la procreacion explicat abans.

E mai que l’Art Romanic Erotic existiguèt en tota Euròpa Occidentala, es al nòrd de l’ancian reialme de Castelha, ont podèm veire una preséncia fòrça importanta d’aquelas representacions. E la Collegiata de la glèisa de Sant Pèire de Cervatos, près de la vila cantabra de Reinosa, bastida pendent lo sègle XIIen, es considerada coma la catedrala de l’Art Romanic Erotic. Convidam als nòstres lectors se coneisson d’exemples d’Art Romanic Erotic de nos avisar se n’i a mai.