LEOPOLD VI D’ÀUSTRIA

CAM.- Leopold VI de Babenberg, tanplan conegut coma Leopold lo Magnific (1176-1230) foguèt un dels màgers nòbles austrians que participèt a la crosada de 1209 contra lo catarisme en tèrras occitanas. Amb 20 ans foguèt duc d’Estiria e dempuèi 1198 fins a la sieuna mòrt Duc d’Àustria. Segon mai d’un istorian menèt l’ostal dels Babenberg a la siuena màger epòca istorica pr’amor del sieu poder.

Lo sieu ròtle en l’istòria europèa es contradictòri car, d’un costat participèt a la crosada del 1209 contra los bons òmes occitans pr’amor de la crida papala. D’un autre costat, causiguèt demorar al costat de l’emperaire Frederic II Hohenstaufen contra çò que predicava lo Papat.

Aprés recebre lo comtat d’Estiria en 1198, foguèt atacat pel rei d’Ongria Emeric, e la patz entre ambedós sonque poguèt èsser signada en 1200. Gaireben dètz annadas puèi se n’anèt a Tèrra Santa (1209-1210). Meses puèi pòt èsser trobat en de tèrras occitanas (1211) contra los bons òmes. Mas semblariá qu’amb aquò aguèt pas pro pr’amor que dos ans aprés se n’anèt a la Peninsula Iberica per luchar contra los almohades. Encara en 1217 se n’anèt tornarmai a Tèrra santa amb lo rei d’Ongria. Participèt al sètge del Mònt Tabor, que capitèt pas, e benlèu pr’açò en 1218 se n’anèt a luchar contra los musulmans a Egipte.

En agost de 1218 participèt en l’ataca a la vila egipciana de Damieta e foguèt nomenat maxim dirigent de l’armada crosada aprés la mòrt del comte de Berg. Pendent la fin del meteis mes capitèt a l’ora de capturar una torre d’aquela vila. La vila foguèt assetjada dempuèi lo mes d’octubre mas abans de la fin del sètge Leopold VI es tornarmai en Àustria. Damieta foguèt conquistada pel nòble Joan de Brienne en 1219.

En 1226 lo sieu pròpri filh Enric, lo duc de Mödling se revoltèt contra la sieuna autoritat. La revòlta finiguèt pas fins la mòrt d’Enric. En 1230 lo filh de l’Emperaire confirmèt lo ducat d’Àustria a Leopold VIn mas lo duc austrian se n’èra anat a Roma per trapar la patz entre lo Papa e l’Emperaire. Ailà moriguèt en julhèt d’aquel an. Part del duc foguèt sepelit a Montecassino e l’autra part a Lilienfeld.

Un duc religiós

Leopold VI ajudèt totojorn la Glèisa catolica en tot li balhar de tèrras. L’art gotic arribèt a Àustria amb el, pr’amor de la capèla de Klosterneuburg. La sieuna còrt tanben foguèt celèbra a l’epòca pr’amor de la preséncia d’un sens nombre de Minnesang o trobaires. De trobadors coma von der Vogelweide, von Reuental o encara von Liechtenstein i anèron sovent, e uèi òm sospecha que la celèbra cançon dels Nibelungs benlèu foguèt creada a la sieuna còrt. De soslinhar que foguèt lo duc que balhèt lo títol de vila a Viena.

Leopold VIn tanben foguèt plan conegut pr’amor de la siuena enemistat amb Ricard Còr de Leon. Aviá d’amistat amb Isaac Comenos, un dels darrièrs senhors feodals grècs de Chipre e se mostrèt contrari a la venda de l’illa a Guido de Lusignan per part del rei anglés e duc aquitan. Mas foguèt pas lo duc austrian que raubèt lo duc aquitan en 1192 quora desbarquèt en Àustria aprés la crosada en Tèrra Santa. Aquel èra estat lo sieu paire, Leopold Vn, que lo balhèt lèu lèu a l’emperaire germanic. Lo rei anglés sonque poguèt sortir de la preson germanica aprés pagar una grand tresaur recolhit per Alienòr d’Aquitània, la sieuna maire. Quora Ricard de Leon moriguèt en 1199 ne foguèt plan urós.

Mai enlà de la sieuna enemistat amb totas las eretgias de l’epòca dont la dels bons òmes, la sieuna vida demòstra que foguèt un militar que sonque voliá èsser en batalha totjorn. La diferéncia amb d’autres senhor de la guèrra de l’epòca es qu’aguèt pas gaire paciéncia. E moriguèt pas pr’amor de la guèrra, cossí se debanèt en fòrça autres cases de nòbles contemporanèus. La sieuna mòrt en tot cercar la patz politica entre l’emperaire e lo papat pr’amor de l’edat o benlèu una malautiá es sonque anecdotica. Malgrat tot, foguèt un dels màgers nòbles europèus que luchèt al costat dels crosats contra los bons òmes e la rèsta d’occitans encara que pas per gaire temps (1211-1213).